jeziora organiczne

Encyklopedia PWN

ekol. zjawisko występujące w wodach powierzchniowych wówczas, gdy procesy utleniania związków organicznych przeważają nad procesami fotosyntezy (wytwarzającymi tlen) i nad rozpuszczaniem tlenu atmosferycznego w wodzie;
woda w stałym stanie skupienia; substancja krystaliczna, bezbarwna, przezroczysta;
pelagial
[gr. pélagos ‘morze’],
toń wodna,
hydrol. wody otwarte mórz, oceanów i jezior;
miasto wojewódzkie (województwo wielkopolskie), powiat grodzki, na obszarze Poznańskiego Przełomu Warty, Pojezierza Poznańskiego i Równiny Wrzesińskiej, nad Wartą, u ujścia jej prawych dopływów Cybiny i Głównej oraz lewego dopływu Bogdanki; siedziba powiatu poznańskiego.
naturalne nagromadzenie kopaliny w skorupie ziemskiej lub na jej powierzchni, w takiej formie i ilości, które umożliwiają jej gospodarce wykorzystanie obecnie lub w przyszłości.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia